Groch łuskowy to jedna z najstarszych uprawnych roślin strączkowych, ceniona przede wszystkim za swoje nasiona, które po usunięciu łuski stają się doskonałym źródłem białka roślinnego. Groch łuskowy jest podstawą wielu potraw, w tym zup, dań jednogarnkowych i przetworów, a także stanowi składnik pasz dla zwierząt. Uprawa grochu łuskowego jest stosunkowo łatwa, a roślina ta dobrze sprawdza się w polskim klimacie.
Wymagania glebowe
Groch łuskowy preferuje glebę lekką, żyzną, o dobrej przepuszczalności, co sprzyja
zdrowemu rozwojowi korzeni.
- Gleba żyzna i próchnicza – najlepiej rośnie na glebie bogatej w próchnicę,
która dobrze zatrzymuje wilgoć, ale nie jest zbyt ciężka ani gliniasta.
Gleba powinna być dobrze napowietrzona, aby zapobiec gniciu korzeni. - pH gleby – groch preferuje glebę lekko zasadową lub neutralną, o pH w granicach
6,0–7,5. Zbyt kwaśna gleba może ograniczać wzrost rośliny. - Unikanie gleb zbyt podmokłych – groch łuskowy nie toleruje nadmiaru wody,
dlatego gleba powinna być przepuszczalna, aby zapobiec zastojom wody,
które mogą prowadzić do gnicia korzeni.
Miejsce uprawy
Groch łuskowy preferuje stanowiska słoneczne lub lekko zacienione, które zapewniają roślinom odpowiednią ilość światła do wzrostu.
- Stanowisko słoneczne lub półcieniste – groch potrzebuje przynajmniej kilku godzin dziennie pełnego słońca, ale w gorące dni, lekki cień może pomóc w ochronie roślin przed nadmiernym stresem cieplnym.
- Gleba przepuszczalna i wilgotna – groch wymaga gleby, która dobrze zatrzymuje wilgoć, ale nie jest podmokła. Warto dbać o regularne podlewanie, szczególnie
w okresach suszy, by zapobiec stresowi wodnemu.
Uprawa na podporach
Chociaż groch łuskowy nie jest pnączem, to dobrze jest go uprawiać na niskich podporach
lub siatkach, które pomogą roślinom unikać kontaktu ze zbyt wilgotną ziemią.
Ułatwia to również zbiór oraz poprawia wentylację roślin.
- Wsporniki i kratki – w przypadku odmian wyższych (które mogą dorastać do 1,5 metra) warto stosować podpory w postaci siatek, tyczek lub krat. Pomaga to roślinom rosnąć prosto, a strąkom nie leżeć na ziemi, co zmniejsza ryzyko rozwoju chorób.
Terminy siewu i sadzenia
- Siew do gruntu: marzec-kwiecień
Zbiory
Groch łuskowy jest gotowy do zbioru, gdy strąki stają się suche i brązowe.
Zbieranie w odpowiednim momencie zapewnia długotrwałe przechowywanie nasion.
- Zbiory na świeżo: W przypadku zbiorów na świeżo, groch można zbierać, gdy strąki są pełne, ale jeszcze miękkie i soczyste. Zbiory na świeżo najlepiej przeprowadzać, zanim strąki staną się całkowicie suche.
- Zbiory na nasiona: Jeśli celem jest pozyskanie suchych nasion, należy poczekać,
aż strąki staną się suche, a nasiona wewnątrz twarde. Zbiera się je, gdy jest sucho,
aby uniknąć gnicia strąków.
Nawożenie
Groch łuskowy jest rośliną, która wytwarza symbiozę z bakteriami brodawkowymi, które wiążą azot atmosferyczny. Dzięki temu, groch nie wymaga dużych ilości nawozów azotowych,
ale wymaga innych składników odżywczych.
- Nawozy organiczne – przed siewem warto wzbogacić glebę kompostem lub obornikiem, co poprawi strukturę gleby i dostarczy niezbędnych składników pokarmowych.
- Nawozy mineralne – nawozy zawierające fosfor i potas będą korzystne dla grochu, wspomagając rozwój kwiatów i strąków. Unikaj nawozów azotowych,
ponieważ groch samodzielnie pozyskuje azot z powietrza.
Ochrona (choroby i szkodniki)
Groch łuskowy może być podatny na kilka chorób i szkodników, w tym:
- Choroby grzybowe – groch jest podatny na mączniaka prawdziwego, rdzę, zgniliznę korzeni oraz inne choroby grzybowe. Aby zapobiegać tym chorobom, warto unikać nadmiernej wilgoci i stosować rotację roślin w ogrodzie.
- Szkodniki – groch może być atakowany przez mszyce, pchełki ziemne, a także przez ślimaki. Regularne kontrolowanie roślin oraz stosowanie naturalnych środków ochrony (np. wyciągów roślinnych) może pomóc w walce z tymi problemami.
Szukasz produktów związanych z GROCH ŁUSKOWY?
Zobacz produkty w sklepie
