Rabarbar to wieloletnia roślina, której łodygi liściowe są wykorzystywane w kuchni,
głównie do przygotowywania dżemów, kompotów, ciast i napojów. Jest ceniony za swoje kwaskowate, soczyste ogonki, które stanowią zdrowy i smaczny dodatek do wielu potraw. Rabarbar jest stosunkowo łatwy w uprawie, ale wymaga odpowiednich warunków, aby dobrze się rozwijał.
Poniżej szczegóły dotyczące wymagań glebowych, uprawy i pielęgnacji rabarbaru.
Wymagania glebowe
- Gleba żyzna i próchnicza – Rabarbar rośnie najlepiej w glebie żyznej, bogatej
w próchnicę. Taka gleba dostarcza roślinom odpowiednią ilość składników odżywczych, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi. Dobrze jest wzbogacić glebę kompostem lub dobrze rozłożonym obornikiem przed sadzeniem roślin. - Przepuszczalność – Rabarbar wymaga gleby przepuszczalnej, która nie zatrzymuje nadmiaru wody, ponieważ nadmiar wilgoci może prowadzić do gnicia korzeni.
Gleba powinna dobrze wchłaniać wodę i nie być zbyt ciężka. - pH gleby – Optymalne pH gleby dla rabarbaru to lekko kwaśne do neutralnego
(pH 5,5–7,0). Zbyt kwaśna lub zasadowa gleba może negatywnie wpływać
na wzrost roślin.
Miejsce uprawy
- Słoneczne miejsce – Rabarbar najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub
w lekkim cieniu. Słońce zapewnia roślinom odpowiednią ilość światła niezbędnego
do produkcji chlorofilu i wzrostu. - Osłonięte miejsce – Chociaż rabarbar jest rośliną odporną na różne warunki atmosferyczne, warto zadbać, aby był chroniony przed silnymi wiatrami.
Dzięki temu roślina będzie miała lepszy dostęp do ciepła i światła, co sprzyja jej wzrostowi.
Pielęgnacja:
- Podlewanie – Rabarbar wymaga regularnego podlewania, szczególnie w okresach suchej pogody. Gleba powinna być stale wilgotna, ale nie podmokła. Ważne jest,
aby podlewać rośliny u nasady, aby unikać nadmiernego zwilżenia liści, co mogłoby sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych. - Ściółkowanie – Ściółkowanie pomaga utrzymać wilgotność gleby, zapobiega rozwojowi chwastów oraz poprawia strukturę gleby. Można używać kory, kompostu lub
słomy do ściółkowania wokół roślin. - Przycinanie – Wiosną warto usunąć martwe i uszkodzone liście oraz przeprowadzić cięcie roślin w celu pobudzenia ich do wzrostu. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego należy usunąć starsze liście, które mogą przyciągać szkodniki.
Terminy siewu i sadzenia
- Siew pod osłony: marzec
- Sadzenie: wrzesień
Zbiory
Rabarbar dojrzewa wiosną (od maja do czerwca), a jego łodygi najlepiej zbierać, gdy osiągną pełną dojrzałość i mają intensywny czerwony lub różowy kolor (w zależności od odmiany). Zbiór należy przeprowadzać ostrożnie, aby nie uszkodzić rośliny.
- Zbiory – Rabarbar zbiera się poprzez delikatne wykręcanie ogonków liściowych
z rośliny, a nie poprzez ich przycinanie. Zbierając rośliny, warto pozostawić część ogonków, aby roślina mogła dalej rosnąć i owocować.
Nawożenie
- Nawożenie organiczne – Rabarbar wymaga gleby bogatej w składniki odżywcze, dlatego warto przed posadzeniem wzbogacić glebę kompostem lub dobrze rozłożonym obornikiem. Można także regularnie nawozić rośliny nawozami organicznymi, aby wspomóc ich wzrost i plonowanie.
- Nawozy mineralne – Warto stosować nawozy mineralne bogate w potas i fosfor,
które wspomogą rozwój rośliny. Azot powinno się stosować z umiarem, ponieważ zbyt duża ilość tego składnika może prowadzić do nadmiernego wzrostu liści,
kosztem jakości łodyg.
Ochrona (choroby i szkodniki)
- Choroby – Rabarbar jest narażony na choroby grzybowe, takie jak mączniak prawdziwy, czy rdzę. Aby zapobiec tym chorobom, należy usuwać chore liście
oraz dbać o odpowiednią cyrkulację powietrza wokół roślin. Stosowanie fungicydów organicznych może być pomocne w przypadku wystąpienia problemów. - Szkodniki – Rabarbar może być atakowany przez mszyce, ślimaki, a także przez
larwy różnych owadów. Aby zminimalizować ryzyko infekcji, warto stosować naturalne środki ochrony roślin, takie jak roztwory czosnku lub pokrzywy, które odstraszają szkodniki.