Szczaw zwyczajny to roślina wieloletnia o charakterystycznym, lekko kwaśnym smaku.
Znany i ceniony w kuchni – idealny do zup, sosów, sałatek oraz jako składnik dań regionalnych. Jest bardzo łatwy w uprawie, szybko odrasta po ścięciu i dobrze rośnie nawet na mniej żyznych glebach. Kwitnie od maja do czerwca, a jego liście można zbierać od wiosny aż do jesieni.
Wymagania glebowe
Szczaw najlepiej rośnie w glebie:
- Umiarkowanie żyznej i próchnicznej – ale toleruje także słabsze gleby.
- Lekko kwaśnej do obojętnej – najlepiej przy pH 5,5–6,8.
- Umiarkowanie wilgotnej – lubi wilgoć, ale bez zastojów wodnych.
- Dobrze uprawionej i odchwaszczonej – daje wtedy najładniejsze, delikatne liście.
Czego unikać?
- Zbyt ciężkiej i mokrej gleby – może prowadzić do gnicia korzeni.
- Zbyt dużego przesuszenia – liście stają się wtedy twarde i gorzkie.
- Zbyt dużego nasłonecznienia bez podlewania – roślina szybciej kwitnie,
a liście twardnieją.
Terminy siewu i sadzenia
- Siew do gruntu: marzec, sierpień
Nawożenie
Wystarczy kilka razy w sezonie zasilić go kompostem lub biohumusem.
Zbyt intensywne nawożenie azotem może powodować nadmierne gromadzenie szczawianów w liściach.
Ochrona (choroby i szkodniki)
Szczaw jest dość odporny na choroby, ale może być atakowany przez mszyce – zwłaszcza w wilgotne lata, plamistość liści – pojawiającą się przy gęstym siewie i słabej wentylacji.
Usuwaj chore liście i stosuj naturalne środki ochrony, jeśli to konieczne.
Porada dla działkowiczów
Szczaw można wysiewać raz i korzystać z niego przez kilka sezonów.
Dobrze sprawdza się w warzywnikach i na obrzeżach grządek.
Aby liście były delikatne, warto regularnie je zbierać i nie dopuszczać do kwitnienia.
